Action disabled: source

Sprawy się komplikują

Spotkanie z 22.12.2014. Wydarzenia nabierają tempa. Porzuciłem już myśl o trzymaniu się linii scenariusza, gdyż postacie graczy swymi kompetencjami i znajomością Throalu wykraczali ponad założenia scenariusza „Pachnidło”. Tym razem, cel gry nie był jasno określony. Uzależniłem go od działań graczy. Luźno – miały to być przygotowania do balu u perfumiarza, wydarzenia skądinąd znaczącego w arystokratycznych sferach Throalu. Tylko czy bohaterowie graczy mieli pojęcie o tym fakcie? W zasadzie to nic nie zmieniało. Intryga toczyła się swoją koleją. Kamienie milowe scenariusza i tak musiały wypaść na ich drodze, by nadać rozpędu akcji. Tak też się wydarzyło.

19 charassa (marzec) 1506 TH.

Przed południem spotkali się wszyscy na Królewskim Bazarze, zaraz przed wejściem do Korytarza Tava Korelseda. Omijając tuzin strażników Gwardii Królewskiej, wmieszali się w tłum zmierzający w głąb Korytarza. Mijając ubogie dahnaty w ciągu dwóch kwadransów dotarli do bogatszej części Korytarza, zwanej wedshell. Droga do posiadłości Byrillah wiodła szerokimi ulicami, często poznaczonymi bocznymi odnogami, w których można było odpocząć, napić się wody, bądź przekąsić co nieco, kupując drobiazgi od obwoźnych handlarzy.

Yacus przyjął ich w swojej prywatnej komnacie. Musieli chwilę czekać, gdyż akurat gościł u niego Gandaviel, konkurent cechowy. Wypłacił należność w srebrze całej trójce, wręczając dodatkowo Gortowi dokument podatkowy, gwarantujący mu zwolnienie od opłat. Perfumiarz ostrzegł adeptów przed czyhającym na nich niebezpieczeństwem. Uświadomił im, że jako sojusznicy Byrilah i towarzysze jego osoby, mogą być narażeni na nieprzyjemności ze strony konkurencji, podkreślił w tym niecną rolę Gandaviela.

Dhali długo przysłuchiwał się słowom krasnoluda. Analizował to co słyszał i to co widział. I nie był zadowolony. Jedno z drugim mu nie pasowało. Zachował jednak dla siebie pewne spostrzeżenia.

Opuściwszy posiadłości Domu Byrilah, wiedzeni przez Gorta udali się bocznymi korytarzami do Sal Bazrata, by odwiedzić jego bliskich. Zajęło im to sporo czasu, choć Gort prowadził ich mniej uczęszczanymi, górnymi korytarzami. W posiadłości Mefrahów, która w niczym nie mogła konkurować z bogactwem Byrilah, przyjęła ich siostra Gorta, Belori Mefrah.

Suto ugoszczeni, zasiedli przy starożytnym stole rodu, otoczeni wieloma portretami przodków Gorta, którzy surowo spoglądali z obrazów, na orka, wietrzniaka i człowieka zasiadającego przy tak wiekowym meblu. Belori uraczyła ich kilkoma anegdotami z Wielkiej Biblioteki, w której była starszą archiwistką. Przywitał ich również senior rodu, Drisam Mefrah. Umówili się na wieczorną wizytę w gospodzie Utracony Wątek, w Korytarzach Donalicusa. Oprócz Belori miał im również towarzyszyć Gungir, współpracownik siostry i dobry druh całej czwórki bohaterów.

Wracali Korytarzem Bazrata do domostwa Arketa. Dhali szybko się zorientował, że są śledzeni. Postanowili się rozdzielić. Arket z Gortem odwiedzili po drodze niedaleką Piekarnię Grulfa, kupując gorący chleb orkiszowy i kilka smakowitych pączków nadziewanych miodową konfiturą. Arket zaopatrzył się jeszcze w funt mąki, mimo, że piekarz niechętnie dzielił się tego typu towarem.

W tym czasie Kiro i Dhali pospieszali ku wyjściu z Korytarzy. Mijając strażników Gwardii, weszli na teren Królewskiego Bazaru, który był istnym labiryntem uliczek zapełnionych najróżniejszymi straganami. Wyprawili się po strój dla Kiro. Dziś właśnie wietrzniak miał go odebrać. Gdy utknęli w tłumie krasnoludów, Dhali od razu wiedział że coś jest nie tak. Stragany opustoszały nagle, a większość stojących dookoła brodaczy znacząco wskazywała na drewniane pałki ukryte w połach płaszcza. Zaczepił go bogato ubrany i wypachniony krasnolud. „Dhali Dermul jak sądzę” – bardziej potwierdził niż zapytał. Gdy Dhali próbował się wyrwać i zbagatelizować sprawę, udając pomyłkę, krasnolud stracił cierpliwość. „Słuchaj parchu, wiem kim jesteś i wiem co zrobiłeś dla Yacusa. Jesteśmy jedną z najpotężniejszych sił w Throalu. Możemy bardzo wiele. Jutro jest bal u Yacusa. Twoim zadaniem będzie wykraść mu recepturę Niepachnidła. Nie obchodzi mnie jak to zrobisz. Masz to zrobić i już. Potem cię znajdę by ją odebrać. A ja i brat będziemy cię obserwować na balu…” Gdy Dhali usiłował pertraktować i sugerować, że receptura nie istnieje, że jest w głowie Yacusa i pewnie nie ma jej nigdzie spisanej, krasnolud zagniewał się i poirytował. „Sprawdzimy to. Ale jeśli nie zdobędziesz receptury… twojej siostrze może stać się poważna krzywda. Bardzo poważna…” – rzucił na odchodne.

Kiro obserwując z góry sytuacją, nawet nie próbował używać magii. Dwóch zbirów miało kusze i na skinienie bogacza z pewności podziurawili by go jak dojrzały ser. Dhali nie mógł otrząsnąć się z napięcia. Zauwazył jednak, że krasnolud, często przykładał do nosa pachnącą hustkę z inicjałami SU. Zwracał się również po imieniu, do drugiego bogato odzianego Throalczyka, Kajanusa.

Odebrali strój Kiro, chwilę przed zamknięciem straganu. Powoli nadchodził wieczór, choć w podziemnym królestwie trudno im było złapać czasową orientację. Czym prędzej wrócili do Korytarza Donalicusa zmierzając w stronę Utraconego Wątku.

W gospodzie nie było wielu gości. W kącie siedziała dwójka magów, obserwując mglistego ducha krążącego nad stołem. Środek sali był całkowicie pusty. Przy drzwiach czekali już na nich Gort z siostrą, Arket i poczciwy Gungir.

Zamówiwszy jęczmienne piwo, wdali się w dyskusje o ostatnich wydarzeniach w Throalu. Dhali, mimo zdenerwowania, nie chciał dzielić się wieściami o szantażu, w obecności Belori i Gorta. Siostra Gorta wspominała Orrica, który zaginął blisko trzy lata temu w Skawii. Uprosiła adeptów, by spróbowali odszukać brata, lub choć zdobyć o nim informacje, gdy tylko zakończą swoje sprawy w Throalu. Gort nic nie mówił, ale był w głębi serca wdzięczny siostrze, że to ona wypowiedziała głośno jego prośby. Sam, najchętniej rzuciłby wszystko i pognał na Bazar zaopatrując się na wyprawę, by dzień później już opuszczać Wielki Targ szlakiem ku Ardanyan. Przed północą wrócili do domu Arketa.

20 charassa (marzec) 1506 TH.

Dopiero u Arketa Zwiadowca pozwolił sobie na szczerość. Opowiedział co go spotkało. To spowodowało nielichą konsternację wśród przyjaciół. Yacus na dzień dzisiejszy wybrał termin balu. Rozpocznie się on równo z godziną 20. W sumie nie mieli wiele czasu by przedsięwziąć jakiekolwiek działania.

Arket i Gort podejrzewali, że to Stavyri Ueraven stał za szantażem. Wraz z bratem Kajanusem byli dwójką bogatych i rozwydrzonych młodzieńców, bratanków samej Selendy Ueraven. Czuli się panami wszystkiego. Mieli na swe usługi najgorsze męty, ale też znanych adwokatów, którzy nie jeden raz wyciągali ich z opresji. Gort radził poważnie potraktować groźby tych drani i ewakuować siostrę czym prędzej z Wielkiego Targu.

Do 2 w nocy pili i łamali sobie głowy, co począć dalej. Czy próbować kradzieży, czy opowiedzieć o tym Yacusowi? Czy udać się do Gandaviela? A może odszukać przez przyjaciół kogoś z Oka Throalu? Co począć z groźbami Ueravenów, czy starać się o audiencję u Selendy? Czasu było nie wiele… Nie chcieli zwracać na siebie uwagi chodząc nocą po opustoszałych Korytarzach Bazrata, zostali więc do rana u Arketa.

kampania_2014/sprawy_sie_komplikuja.txt · ostatnio zmienione: 2015/02/03 22:31 przez gerion
[unknown link type]Do góry
Magus RPG