…Tharr był dowódcą kontyngentu wojsk i Wojownikiem VI kręgu. Do tego wybitny patriota, pochodzący ze starożytnego domu szlacheckiego. Dwirnach dobrze zapamiętał sobie to imię…
-fragmenty Kroniki

[11 Mawag 1437 - ]
Postać autentyczna, występuje w Adventures Compendium, statystyki i opis: str 251, interakcje 202. Poniższe fakty są wymyślone na potrzeby gry, ale uzupełniają historie Tharra

Tharr Mocarna Pięść pochodzi ze szlacheckiego rodu, należącego do konserwatywnego stronnictwa Huari. Jego ród wywodzi się z Domu Chaozun, potężnego i wpływowego, stojącego blisko antykrólewskiej frakcji. Dom kierowany jest przez Pięć Sióstr, z których najstarsza jest matką Tharra. On sam jest najstarszym z dzieci Levandy. Tradycją klanu Badari jest matriarchat, kobiety zawsze miały decydujący głos w sprawach politycznych i ekonomicznych klanu wchodzące w skład Domu Chaozun.

Tharr od dziecka przejawiał nadzwyczajną żywotność i zainteresowanie militariami. Być może fakt, że Dom Chaozun jest monopolistą w dostawach oręża i uzbrojenia dla throalskiej armii miał jakiś wpływ na ukształtowanie młodego krasnoluda. W każdym razie, gdy tylko ukończył 9 lat, Levanda posłała go do Królewskiej Gildii Trenerów, by tam opanował podstawy samoobrony i walki wręcz. Levanda miała ambicje uczynić syna jednym z najlepszych zawodników walk w Królewskim Audytorium.

Jednak stało się inaczej. W wieku 10 lat, Tharr miał wypadek, który go sparaliżował. Młody krasnolud spadł z dużej wysokości i połamał obie nogi. Tylko i wyłącznie silna wola i majątek klanu, pozwoliły mu wrócić do zdrowia po 2 latach wyrzeczeń i treningów. Gdy miał 13 lat, na jego drodze stanął Zishmosh z Travaru, adept Wojownik służący jako b'jados Domu Chaozum. Zishmosh obudził magię Dyscypliny w sercu Tharra i uczynił go swoim uczniem. W roku 1450 TH Tharr odbył pierwszy Rytuał Inicjacji i stał się Wojownikiem I Kręgu.

Nie miał jednak czasu na długie podróże ze swoim mentorem, gdyż błyskawicznie został przydzielony do służby dla Domu. Zajmował się organizowaniem młodych najemników i testowaniem ich kompetencji. Osobiście odpowiadał za dobór kadry j'havim - która potem służyła w pierwszych, nieśmiałych karawan, jakie z Throalu zaczęły w owym czasie wyruszać na nieprzetarte szlaki całej Barsawii. Dopiero w 1453 TH zdołał awansować na III Krąg swej Dyscypliny.

Od 1454 TH został przydzielony do prywatnej armii Domu Chaozun. Jako sierżant gwardii złożonej z b'jados szlifował swoje zdolności przywódcze. W czasie gdy w Throalu coraz bardziej rosło napięcie w związku z oecnością Theran, Dom Chaozun wyraźnie stał w opozycji do zapędów Varulusa by zbrojnie przegnać najeźdzców. Tharr wtedy skonfliktował się z rodziną, gdyż całym sercem stał za królem. Podczas Wojny Therańskiej intensywnie uczestniczył w działaniach wojennych i stał się jednym z jej bohaterów. Zaczęły wtedy krążyć o nim legendy, jak to samodzielnie pokonał cały batalion therański.

Wtedy też zaprzyjaźnił się z Rehamem, innym szlachetnie urodzonym Wojownikiem z frakcji Huari. Po wojnie, Reham rozpoczął karierę w Gwardii Królewskiej, a Tharr wrócił na służbę swojego Domu. Był doskonałym Wojownikiem i dowódcą ze zdolnościami prawdziwego organizatora. Na szlakach między Throalem a jeziorem Ban spędził kolejnych kilka lat. Jego nieodłącznym przyjacielem i towarzyszem podróży stał się Joran adept Zwiadowca. To dzięki rekomendacjom Tharra, Joram wstąpił lata później do Ramienia Throalu i stał się jednym z najlepszych królewskich Zwiadowców…

Od roku 1481 TH, Tharr powrócił na służbę Varulusa. Pełnił odpowiedzialną funkcję oficera, reprezentującego Dwór przy ambasadzie w Urupie. W tym czasie poznał też swoją obecną żonę - Maethę, urupańską dziewczynę z kupieckiego rodu Javhari, cenionego w Biharj. W 1486 TH wziął z nią ślub już w throalskich pałacach Domu Chaozun. Impreza była bardzo huczna i ponoć Tharr otrzymał bardzo wartościowe prezentu od rodziny królewskiej.

Na poglądy Tharra wielki wpływ miała żona i jej rodzina. Wspinał się coraz wyżej po stopniach kariery wojskowej. Mimo, że nie lubił dworskiego życia, to zawsze był ceniony w kręgach doradców militarnych Varulusa. Kilka razy w roku, odwiedzał Throal i nie raz wzywany był na polecenie króla, by służyć swoją radą, albo wziąć udział w jakiejś niebezpiecznej misji. To ostatnie bardzo denerwowało i martwiło młodą żonę. Tharr mimo podeszłego wieku, nadal był niewiarygodnie sprawny (i wielki jak na krasnoluda).

Tharr jest z natury cierpliwy i spokojny. Doświadczony w młodości nauczył się szanować życie, a ścieżka Wojownika tylko ukształtowała mocniej jego przekonania. Ma w sobie rodową dumę ze starożytnego pochodzenia, ale nie wywyższa się z tego powodu. Jest kompetentny i odpowiedzialny, często bierze na siebie zbyt wiele obowiązków, ale pracowitości nikt nie mógłby mu odmówić.

Tharr mimo konserwatywnych poglądów, nie widzi sprzeczności w swojej służbie dla Varulusa. Owszem, stara się przebywać jak najdalej od dworu i Throalu w ogóle, gdyż polityka i korupcja wzbudzają w nim obrzydzenie. Mimo, że przekroczył 60 lat, jest w pełni sprawnym i bardzo skutecznym Wojownikiem, cenionym doradcą Varulusa III.

Lady Levanda - matka i jedna z Pięciu Sióstr stojących na czele Domu Chaozun
Maetha z Urupy - żona i matka jego dzieci, córka kupieckiego rodu Javhari, adeptka dyscypliny Czarodzieja
Thallos - pierworodny syn Tharra i Meathy [29 Sollus 1487 TH - ]
Esprezia - córka [17 Veltom 1491 TH - ]
Kaumma - córka [21 Riag 1496 TH - ]

Tharr stał się mentorem Dwirnacha. W miesiącu Sollus 1498TH rozpoczął z nim szkolenie w Urupie (po powrocie Wojownika z Aras Nehem). Początkowo był niechętnie nastawiony do pobratymca, miał wiele pracy i sporo kłopotów w ambasadzie. Ale Dwirnach przypadł mu do serca, gdyż był na wskroś Wojownikiem. Tharr postawił twarde warunki, 1250 ss z góry i rytualna walka zapaśnicza, by dopełnić Awansu. Gdy podczas Rytuału Dwirnach pokonał go w efektowny sposób, Tharr począł żywić wielki szacunek dla niego i uwierzył, że Dwirnach jest wybrańcem Thystoniusa. Na dowód szacunku i lojalności, nauczył go za darmo dwóch rozwinięć talentu Walka Wręcz. Nawiązał z nim nić sympatii, otrzymał prezent - indrisański scimitar i odwdzięczył się beczką brandy.