Wielki Smok, zwany też Zgubą Elfów (Elfbane). Nie był widziany w Barsawii od czasów Pogromu. Pochodzi spoza Barsawii, jego terytoria rozciągały się na północny zachód, w pobliżu Vasgothii, gdzie jego brat żyje do dziś. Millenia temu, konflikt między braćmi spowodował, że Alamiase musiał opuścić swe ziemie i zamieszkać w Barsawii. Smocza Puszcza, w której królował wzięła swe imię właśnie od niego.

Alamaise jest starożytnym smokiem. Jego łuski mają kolor złota i czerwieni, kolor płomiennego poranka. Jego oczy rozpala jasnożółty ogień, a głos ma głęboki i władczy. Alamiase jest dumny i arogancki nawet wobec innych Wielkich Smoków. Uważa innych za istoty niższe, niegodne jego uwagi. Z tego powodu ma niewielu sprzymierzeńców wśród smoków, lecz wzbudza respekt swą niespotykaną mocą i przenikliwym umysłem.

Obsesją Alamaise jest dążęnie do odzyskania władzy nad Krwawą Puszczą. Kiedy przybył do Barsawii zamieszkał w Puszczy, którą sam nazwał Smoczą, by lepiej władać magią na tym terenie. To właśnie Smok przekonał pasję Jaspree, by posadziła Serce Dębu żywe centrum Smoczej Puszczy Odtąd Alamaise władał rozrastającym się lasem. Z czasem Smok zaczął potrzebować sług, doglądających jego domeny, ale nie uznał elfów ani innej młodej rasy za wystarczająco godną tego zadania. Alamiase dobił targu z pasjami Jaspree i Astendar, by pozwoliły stworzyć mu odpowiednią istotę z jego własnej krwii i krwii elfów zamieszkujących Smoczą Puszczę. Wielki Smok przybrał więc postać elfa i spłodził z elfią kobietą dziecko - pierwszego sługę. Nazwaną ją (gdyż była to dziewczynka) Caynreth. Wkrótce reszta elfów poszła za dziewczyną i po wiekach stworzono pierwszy Elfi Dwór, centrum elfiej kultury. W ten sposób Alamiase utkał pierwszy wątek do wzorca Smoczej Puszczy. Po wielu wiekach, dzieci Alamaise (elfy) zbuntowały się przeciwko Wielkiemu Smokowi (być może elfia strona natury wzięła górę). Nie tylko skradły Smokowi jego tajemnice i wiedzę, lecz otwarcie wystąpiły przeciw niemu. Jego pierwsza córka Caynreth zraniła go boleśnie. Alamaise w gniewie i bólu opuścił Smoczą Puszczę nie chcą niszczyć wszystkiego co stworzył. Kończył się wtedy Wiek Smoków, a zaczynał Wiek Legend. Alamaise pogrążył się we śnie na tysiąclecia, by uleczyć swe rany.

Smok wysłał po wiekach swe sługi by zbadały Smoczą Puszczę. Gdy dowiedział się prawdy o Dworze Elfów i królowych, sam wybrał się, by skonfrontować z jedną z nich. Królowa Dalia dumnie odrzuciła pretensje Smoka do władania Puszczą i wszystkimi elfami, nie mając pojęcia o prawdzie o pochodzeniu elfów i Smoczej Puszczy. Alamaise w gniewie zabił ją i wielu z jej świty. Ci co powrócili, opowiedzieli całą historię. Odtąd głęboka nienawiść łączy Zgubę elfów (jak nazwano Smoka) i jego dzieci ze Smoczej Puszczy

Powiada się, że Alamaise subtelnie steruje organizacją Poszukiwaczy Serca.

Źródło: (Dragons)